Bezwzględny mięsożerca, samotny łowca, indywidualista. Tak w skrócie można opisać kota. Co ciekawe, tysiące lat życia w człowiekiem niewiele zmieniło kota. Wykazują dużo więcej zachowań po przodkach niż psy, a my jako opiekunowie musimy to zaakceptować.
Jedną z głównych rzeczy, o których należy pamiętać to stale gotowy na przyjęcie pokarmu układ trawienny. W przypadku kota nie sprawdzą się 2 posiłki jak u psa. Koty w ciągu doby zjadają kilkanaście, a nawet czasem więcej, posiłków. To ok. 20-30 kcal, czyli mniej więcej tyle, ile dostarcza im jedna mysz. Dlatego nie należy się dziwić, że kot podchodzi do miski, zjada tylko kilka kęsów i odchodzi. To całkowicie naturalne i wcale nie oznacza, że kotu nie smakuje karma i należy ją zmienić.
Pamiętajmy, że koty w naturze po upolowaniu ofiary, oddalają się w bezpieczne miejsce, aby ją zjeść. Jeśli więc kot w domu ma problem ze zjedzeniem pokarmu z miski, porywa kęs i odbiega w inne miejsce, to być może miska stoi w złym miejscu. Ponadto pamiętajmy, że miska i kuweta nie mogą stać zbyt blisko siebie. Tak samo miejsce do wypoczynku. Również powinno znajdować się w odpowiedniej odległości od miski i kuwety.
Koty to bezwzględni mięsożercy. Jednak nie oznacza to po prostu, że muszą jeść mięso. Temat jest bardziej złożony. Chodzi o ich wyższe zapotrzebowanie na białko, a wchodząc jeszcze dokładniej w temat, zapotrzebowanie na specyficzne aminokwasy. Takim niezbędnym aminokwasem jest dla nich tauryna, której nie potrafią syntetyzować w swoim organizmie, dlatego muszą mieć ją dostarczoną w pokarmie.
Mówiąc o zachowaniach pokarmowych, nie sposób ominąć tematu strategii pokarmowych kotów. Chodzi tu głownie o dwie strategie: instynktowną potrzebę zmiany smaku oraz niechęć do nowych pokarmów. Ta pierwsza wiąże się u kotów mechanizmem chroniącym przed długotrwałym pobieraniem pokarmu, które potencjalnie jest niekompletny. Natomiast druga, czyli neofobia, jest mechanizmem ochronnym przed nowym pokarmem, który może być dla kota szkodliwy. Co więcej, jeśli kot miał negatywne doświadczenie z danym pokarmem, przykładowo po zjedzeniu doszło do wymiotów, to później może wykazywać niechęć właśnie do tego pożywienia. Takie zjawisko nazywamy awersją.
Decydując się na zwierzę, bierzemy na siebie odpowiedzialność za jego zdrowie i samopoczucie. Warto więc wiedzieć więcej na temat ich potrzeb, również tych na pograniczu żywienia i behawioru.
